Sinds kort ben ik lid van ZAP Riel Goirle: ZwerfAfvalPakkers Riel Goirle.
Op mijn dagelijkse rondje, soms wekelijkse rondje, ontmoet ik allerlei zwerfvuil. Vooral blikjes, flesjes en pakjes sigaretten. Allemaal leeg.
Maar gisteren kwam ik op de Abcovensedijk een gebruikte frituurpan tegen, open en bloot. Staande op een lage kartonnen sinaasappel-doos. Waarschijnlijk vol, gezien de vettigheid er rond omheen. Hij stond een meter of anderhalf van de weg af. Verder lagen er nog een lege zak chips en een halfvolle zak wokkels bij. Die kon ik wel in veiligheid brengen maar de frituurpan kon ik niet meenemen. Die moest ik alleen achterlaten.
Ik dacht dat het dat was, maar in de greppel lagen nog 3 bierflesjes, met statiegeld. Geluk en ongeluk komen altijd gelijk. Verderop bij het verpleeghuis kwam ik twee professionele ZAp’ers tegen van Diamant. Ik zei dat ik een vette frituurpan naast de weg had gezien. Ik legde uit waar dat was. Vlakbij de Notenboom. Ze wisten direct waar dat was: een zijweg van de Beeksedijk.
Maar ik moest daar wel eerst een melding van maken, zo zeiden ze, en dan zouden zij er op af gaan. ‘Tja’, zei ik, waarop zij zeiden dat zij wel voor die melding zouden zorgen. Want zonder melding kregen zij die arbeid niet vergoed, natuurlijk. “Het komt goed”, zeiden ze.
De dag erna heb ik weer dat zelfde rondje gelopen. Op de Abcovensedijk zie ik de wagen van Diamant me tegemoet komen. Zouden zij al …? Ik moest denken aan ambtelijke molens en dat goed werk tijd nodig heeft en dat Keulen en Parijs ook niet in één dag gebouwd zijn. Ik zette daarom de verwachtingenmanager aan. Maar de vette frituurpan was weg en de lage kartonnen sinaasappel-doos ook. Ongetwijfeld het werk van mijn Diamant-vrienden. Wat een geluk dat Diamant dat zo snel kon en wat een geluk dat de frituurpan weer in veiligheid is. Het ongeluk was alleen dat er vandaag geen flessen met statiegeld bijzaten.
Jan Geraets
